Time Flies
Juist in de tijd van kerst en oud & nieuw zijn we ons – zo lijkt het – extra bewust van de tijd. De tijd vliegt, zeggen we tegen elkaar. Waar blijft de tijd, liet mijn moeder zich vroeger al ontvallen.
Het besef dat de tijd hard gaat, is dus niet alleen iets van vandaag. Wel is het opmerkelijk – zeggen ouderen – dat wij, toen we jong waren helemaal niet het idee hadden dat de tijd zo snel ging, terwijl je nu (in deze tijd) oud én jong hoort zeggen dat de tijd vliegt.
Hm. Ik heb iemand eens horen zeggen: de tijd is als zand in een zandloper. Hoe ouder en versletener de zandloper wordt, hoe sneller het zand van de ene naar de andere kant loopt.
Wat zegt de Bijbel over het begrip tijd?
De (latere) Bijbelschrijvers – als ze het woord ‘tijd’ laten vallen – veronderstellen bekendheid van de lezers met de materie. Wij leven 2000 jaar later. Voor ons is het nodig om het antieke begrip op te frissen. Twee woorden worden er in de klassieke Griekse taal gebruikt: CHRONOS & KAIROS.
CHRONOS gold als de god die zijn eigen kinderen opat. Dat kennen wij ook: de tand des tijds. Nogmaals: waar blijft de tijd! De tijd vliegt!
Het Nieuwe Testament komt met een ander begrip van tijd: KAIROS. Dat is niet kloktijd, ook niet tijd in het algemeen, het betekent: de ‘juiste’ tijd, ‘beslissende’ tijd. Tijd tussen twee momenten in, ogenblik, schakelpunt in de geschiedenis.
Bedoeld is de tijd die (door de profeten) in het Oude Testament steeds was aangekondigd, maar nu (eindelijk) is aangebroken. De tijd is vervuld, zegt Marcus 1 : 15. De tijd is ‘vol’ geworden, IN en MET Jezus Christus (Gal. 4 : 4; Efez. 1 : 10).
We hebben kerstfeest gevierd. Goddank, God is naar ons toe gekomen. Nu op een positieve manier het nieuwe jaar in. En daar is ook alle reden voor! Hoe ga jij het aanpakken?
Ds. Aart van der Maarl